Džamija u Orašcu simbol čvrste vjere Ljutočana

Sudbina bihaćkog naselja Orašac dva puta je bila ista. Prvi put tokom II Svjetskog rata, a drugi put tokom agresije na Bosnu i Hercegovinu. Oba puta uz nedužno stanovništvo Ljutočke doline, stradale su i džamije koje su bile simbol vjere u jednog Boga i želje da se istraje na pravdi i istini. Povratak je bio spor i mukotrpan, a život ovom kraju udahnula je nova, veća i ljepša džamija.

„Stara dzamija je rađena u periodu 1968-1973. godine, a srušena je u junu, 1992. godine. Nova džamija je građena tokom perioda 2000 - 2008 godine. Najveci dio sredstava obezbjeđen je putem dobrovoljnih priloga mještana, koji su izvodili sve radove na dzamiji. Bilo je financijske pomoći od Rijaseta IZ BiH, Općine i Kantona. Općina je izdvojila oko 40.000 a kanton 10.000 KM.  Ukupna vrijednost objekta procjenjuje se na oko 750.000.“ kaže Ibrahim Begić, predsjednik Savjeta MZ Orašac.

Pored mnogih značajnih kulturno-historijskih spomenika u ovom dijelu BiH, stara džamija spada u kategoriju najstarijih objekata u Krajini, o čemu svjedoče zidine džamije iz ranog turskog perioda koji su dokaz kontinuiteta postojanja vjerskog života u ovom kraju.

„Džemat Orašac ima četiri džamije, od kojih su dvije u funkciji. Ova u kojoj ja obavljam imamsku dužnost i manja koja se nalazi na Gradu (brdo iznad orašca), dvije zidine iz turskog perioda i ostatci stare, porušene u proteklom ratu. Kapacitet nove džamije iznosi oko 500 mjesta, a vjerski život džemata je vrlo aktivan. U džamiji se odvijaju sve aktivnosti od mektepske pouke, dnevnih namaza, mevluda i nove hidžretske godine.“ kaže Amel ef. Vojić.