Priznanje Radislava Krstića još jedna pobjeda pravde

Piše: Murat Tahirović

U sklopu projekta „STOP - negiranju genocida i holokausta “, projekta koji više od decenije realizujemo zajedno s Udruženjem “Pokret majke enklava Srebrenice i Žepe”, 2018. godine organizovali smo treću po redu međunarodnu konferenciju o temi prve presude za genocid pred Međunarodnim krivičnim sudom za bivšu Jugoslaviju (MKSJ), odnosno presude protiv Radislava Krstića, generala VRS.

Na navedenoj konferenciji, pored pokojnog Marka Harmona, izvanrednog čovjeka i tužioca, koji je zastupao optužnicu protiv Krstića i gospodina Teodora Merona, predsjednika Žalbenog vijeća koje je definitivno potvrdilo genocid u Srebrenici, učesnik je bio i gospodin Norman Sepunek, advokat Radislava Krstića.

Advokat Norman Sepunek je tada u svom izlaganju rekao da je počinjen genocid u Srebrenici. Izlaganje advokata Normana Sepuneka možete naći na našoj stranici tortura.ba.

I ovom prilikom zahvaljujem majkama Srebrenice na čelu s gospođom Munirom Subašić i Kadom Hotić, koje su pozvale i ugostile i na kraju dozvolile da advokat odbrane generala vojske koja je počinila genocid priča o genocidu u Srebrenici.

Gospodin Sepunek je skrušeno pred majkama u svom konferencijskom nastupu, kao danas i Krstić, priznao da je u Srebrenici počinjen genocid. To vizionarstvo, snaga i nepokolebljivost naših majki pokazuje se i danas, kada Krstića pozivaju da kaže sve što zna i da im pomogne u pronalasku njihovih najmilijih, uz poziv da se Krstić obrati svim državama Generalne skupštine UN-a koje su glasale, bile neutralne i bile protiv usvajanja Rezolucije.

Nepokolebljiva borba majki i njihova upornost je primjer odnosa ne samo prema počinjenom genocidu, nego i odnosa prema našoj državi i interesima naše države.

Nakon šest godina u svom pismu i Radislav Krstić prihvata presude iz 2001. i 2004. godine, odnosno, prihvata činjenicu da je u Srebrenici počinjen genocid.

Koji su motivi naveli ratnog zločinca da nakon 26 godina prizna genocid, možemo nagađati, a ono što je ključno je da priznanje dolazi od generala koji je neposredno komandovao i rukovodio vojnim korpusom, ključnim za realizaciju počinjenog genocida u Srebrenici i istočnoj Bosni i Hercegovini. Priznanje ratnog zločinca, na izrazito visokom položaju, što i sam u pismu naglašava. Dakle, srpski velikodržavni heroj, ali sve do momenta dok se nije javno objelodanilo da je priznao genocid u Srebrenici za koji je i presuđen.

Međutim šta se dešava u regiji?

Potpuni muk s obje granice na Drini.

Potpuni muk politike.

Beograd i Banja Luka s razlogom šute, jer otvaranje medijske priče oko prihvatanja odgovornosti generala srpske vojske ima itekako posljedice i zato vješto šute kao sto već više od godinu šute od presude Stanišić i Simatović, koja na direktan način govori o umiješanosti Srbije u rat na prostorima BiH.

Šute jer su svjesni posljedica, posljedica koje dovode sve srpske negacije, laži i mitove pred zid i ponovo otvaraju istinu o stvarnoj ulozi Srbije, ali i aktuelnoj višedecenijskoj politici Vučića i Dodika.

Politici, koja svojim insistiranjem na nepriznavanju zločina i uloge Srbije ustvari najviše šteti tom narodu, jer je Rezolucijom UN-a definitivno stavljena još jedna važna tačka na našu borbu za istinu i pravdu. A uvijek ih i u svakoj prilici podsjećamo, te velikodržavne hulje, da ih nikada nećemo ostaviti na miru i nastavit ćemo progoniti ratne zločince i njihove zaštitnike.

Nažalost, strategijske laži iz Beograda, uz asistenciju Banje Luke, nisu samo usmjerene na negaciju zločina, nego i na negaciju naslijeđa MKSJ i Suda pravde, a prevashodno i na negaciju svega onog što je naše bosansko društvo, a pogotovo žrtve u njemu, postiglo u dokumentovanju i procesuiranju svih vinovnika genicida, zločina protiv čovječnosti i agresije protiv naše države.

Nažalost, u određenoj mjeri su u javnom prostoru u BiH djelomično i uspjeli prikazujući kompletno bosansko društvo kao nesposobno, nevažno, korumpirano, kao ratne zločince, odnosno da BiH i svi mi koji volimo našu državu ne trebamo postojati jer to ne zaslužujemo i jer smo nesposobni. Posljednja Rezolucuja UN-a im je još jedna potvrda koliko smo organizovani, jaki i SPOSOBNI, jer je Rezolucija potvrdila sve ono što su uradili UN-ovi sudovi i međunarodne institucije u posljednjih 30 godina uz našu pomoć i saradnju.

 Zbog toga očekujemo da ćemo uz pomoć i podršku naših državno-političkih predstavnika iskoristiti i priznanje Krstića za predstojeće “bitke” koje nas očekuju, jer mi u ovom slučaju Krstića nećemo šutjeti kao sto šute Beograd i Banja Luka, jer mi nikada ne slijedimo njihove strategije “šutnje i galame “, strategije negacije i obezvređivanja svega onog što predstavlja BiH.

Zločinci i negatori nikada neće uspjeti!

(Preporod.info)