Tahirović odgovara Stevandiću: Jesi li ti onaj iz haških presuda i unesrećeni koji je prošao samo s "nagnječenjem" mozga?

Piše: Murat Tahirović

"Srpski narod drži baklju slobode veoma visoko i zato im i smetamo, i zato i jesu toliki pritisci na predsjednike Srbije i Rs, Aleksandra Vučića i Milorada Dodika, i ovo što mi danas radimo jednog dana učiće se u istoriji", kazao je za RTRs Nenad Stevandić, predsjednik Narodne skupštine RS.

Nažalost, ovaj trojac drži baklju rata kao što su je držali i devedesetih. Ne treba zaboraviti da Dodik nikada nije glasao protiv bilo koje odluke skupštine koju je vodio ratni zločinac Momčilo Krajišnik, a Vučić svojim osvetničkim izjavama i huškačkim posjetama BiH i RH je potpomagao presuđenu zločinačku politiku Slobodana Miloševića, prenosi NAP.

Stevandić je možda lik koji se najviše spominje u svim presudama haškog tribunala i to kao komandant Srpskih odbrambenih snaga - SOS, koje su pravile stravične zločine u Banjoj Luci i Bosanskoj Krajini. To sto su uradili za “srpsku stvar” ova trojica bakljonosilaca, evo i UN hoće da se izučava u školama i univerzitetima cijelog svijeta - kao najstrašniji zločin nakon II svjetskog rata i izučavaće se i u Srbiji - kad tad. Nažalost za srpski narod istu politiku vode isti koji su ljubili skute Miloševiću. Samo da srpski narod ne bude učio kako je Milošević izgubio veliku Srbiju i Kosovo, a vi u srpskom svetu i ono malo što je ostalo od velike Srbije.

A šta kažu desetine haških presuda o našem Stevandiću - haškom šampionu: 

1. “Pretresno vijeće zaključuje da je rasprostranjena kampanja nasilja, hapšenja, zlostavljanja i otpuštanja s posla, obrađena gore u tekstu, predstavljala napad širokih razmjera na civilne stanovnike koji su identifikovani kao Muslimani i Hrvati Banje Luke. S obzirom na broj ljudi koji je bio pogođen tom kampanjom nasilja i na ulogu koju su zajednički odigrale civilne i vojne vlasti, Pretresno vijeće konstatuje da je taj napad na civilno stanovništvo bio i rasprostranjen i sistematski. Pretresno vijeće se takođe uvjerilo da su konkretna djela i propusti SOS-a, Specijalnog odreda milicije CSB-a Banja Luka, grupe koja se vozila u crvenom kombiju i srpske milicije i vojne policije, opisani gore u tekstu u dijelu koji sadrži činjenične zaključke, bili dio tog napada. Najzad, s obzirom na to da se radilo o napadu velikih razmjera, koji je višestruko ugrozio život Muslimana i Hrvata u Banjoj Luci, Pretresno vijeće zaključuje da su počinioci znali da je u Banjoj Luci u toku napad i da su njihova djela dio tog napada.”

2. “Za vrijeme republičkog referenduma o nezavisnosti BiH, održanog 29. februara i 1. marta 1992. Srpske odbrambene snage (SOS) blokirale su zgradu opštine u Banjoj Luci. SOS je u Banjoj Luci bio pod komandom Nenada Stevandića i u njegovom sastavu je bilo mnogo poznatih kriminalaca iz Banja Luke.”

3. “Paravojna grupa Srpske odbrambene snage (SOS) pod komandom Nenada Stevandića, člana Kriznog štaba ARK-. Čovjek na čelu SOS-a, Nenad Stevandić, bio je i član SDS-a koji je bio u neposrednoj vezi s Radovanom Karadžićem, te da su zahtjevi SOS-a doista bili spremno provedeni. Pretresno vijeće se van razumne sumnje uvjerilo da je organizovanjem i akcijama SOS-a upravljao SDS kao jednim od sredstava provođenja Strateškog plana. Krivična djela počinjena u Bosanskoj krajini od aprila 1992. do kraja decembra 1992. izvršena kao direktna posljedica sveobuhvatnog Strateškog plana. Etničko čišćenje nije bilo popratni proizvod kažnjivih aktivnosti, nego je, naprotiv, bilo pravi cilj i stoga nerazdvojiv dio Strateškog plana.”

4. Pretresno vijeće je zauzelo stav da je činjenje zločina nad nesrbima od strane SOS-a u periodu poslije 3. aprila 1992. godine bilo rasprostranjeno i sistematsko. Vijeće konstatuje da je Župljanin, kao načelnik CSB-a, znao za te zločine. Zahtjevi SOS-a bili su istovjetni zahtjevima rukovodstva SDS-a na Palama, među kojima su bili učesnici u UZP-u Biljana Plavšić, Momčilo Krajišnik i Radovan Karadžić. Utvrđeno je da su učesnici u tom UZP-u bili i čelni članovi Kriznog štaba ARK-a.”

5. “Pretresno vijeće utvrdilo da su među izvršiocima u Banjoj Luci bili: (a) pripadnici 1. krajiškog korpusa pod komandom Božidara Popovića i pripadnici vojne policije 1. krajiškog korpusa; (b) lokalni Krizni štab; (c) Krizni štab ARK-a; (d) SOS; i (e) pripadnici snaga milicije, uključujući pripadnike banjalučkog Specijalnog odreda milicije, CSB-a Banja Luka, SNB-a, kao i pripadnike milicije iz Prijedora, Sanskog Mosta. Pretresno vijeće je utvrdilo da su te srpske snage u Banjoj Luci, djelujući u dogovoru, počinile krivična djela deportacije (tačka 9), prisilnog premještanja kao nehumanog djela (tačka 10), te deportacije i prisilnog premještanja kao djela u osnovi progona (tačka 1), radi ostvarenja zajedničkog plana UZP-a.”

6. “U presudi Žalbenog vijeća se dalje navodi: Pretresno vijeće je takođe utvrdilo da je SOS, kao i druge paravojne grupe koje su djelovale u ARK-u, bio pod komandom i kontrolom VRS-a “od početka juna 1992. pa nadalje”, što upućuje na to da SOS na teritoriji ARK-a nije djelovao pod direktnom kontrolom vojske barem do kraja maja 1992. godine. Iz tih razloga Žalbeno vijeće zaključuje da Brđanin nije dokazao da nijedan razuman presuditelj o činjenicama ne bi mogao utvrditi da je Krizni štab ARK-a imao veliki uticaj na SOS. Poslije 3. aprila 1992. godine, SOS, Specijalni odred milicije CSB-a Banja Luka (nakon njegovog osnivanja u maju 1992. godine) i jedna grupa Srba u crvenom kombiju koje su se mnogi u Banjoj Luci plašili, počeli su da izvode napade na Muslimane i Hrvate i na njihovu imovinu…”

Ne znam kako moraš biti nesposoban tužilac ili nešto još gore da decenijama niko iz Tužilaštva BiH ne uzme sve dokaze Tribunala iz Haga i optuži vođu SOS-a, za zločine. Ovo je samo djelić od hiljade dokaza iz mnoštva pravosnažnih presuda.

Ako ne znaju tužioci, kao što ne znaju podizati optužnice za negiranje, neka pitaju Joan Korner koja im je uradila dva izvještaja o neradu po zahtjevu OSCE-a i MKSJ. Joan Korner je vodila ključne procese pred tribunalom za Bosansku Krajinu u kojima je utvrđena i agresija Srbije/SRJ.

Na kraju, kaže Stevandić u intervjuu: “Mi već sada znamo da preko 40 zemalja ne prihvata kliše Zapada u prekrajanju istorije. Kada znate da je jedna velika Rusija nedavno imala samo sedam glasova, onda morate da znate da je ovo već pobjeda srpskog naroda.”

Podsjeća ova izjava na predratni crni humor poslije jedne saobraćajne nesreće kad je očevidac rekao da su trojica u komi, a četvrti super prošao “samo” sa nagnječenim mozgom. Ako je humor autentičan i taj četvrti preživio, možda je taj upravo šef SOS-a.

(Preporod.info)