Sarajevska šetnja: Turbe Sedam braće - prepoznatljivi simbol šeher Sarajeva

Na lijevoj obali Miljacke na Bistriku, nalazi se turbe koje je po čuvenju jedno od najpoznatijih u našoj zemnlji i regiji. Simbolično, njegov naziv je Turbe sedam braće ili izvorno Jedileri, što u prevodu sa turskog znači sedmerica.

- Ovo turbe jedan je od prepoznatljivih simbola šeher Sarajeva. Osim toga, jedno od najpoznatijih u Bosni i Hercegovini, koje posjećuju Sarajlije, ali i mnogi drugi - priča nam Nurko Čaušević, turbedar MIZ Sarajevo dok smo hodili uz Bistrik.

Priča o ovom turbetu seže još u vrijeme Osmanlija, dok su bili na našim prostorima. Iako za ovo turbe postoji nekoliko usmenih predaja, nema ni jednog pisanog traga koji bi potvrdio koja je od njih najtačnija.

- Prvi ukopan u turbetu je jedan šejh, koji je bio u pratnji Sultana Fatiha, zatim da su do njega ukopani putujući derviši, koji su bili potvoreni za pljačku. Posljednja četverica ukopana su u vrijeme kada je Eugen Savojski nasrnuo Sarajevo. Tada su za njegov prodor optužena četiri uglednika, koja su pogubljena, jer su se smatrali odgovornim. Važno je naglasiti da ukopani u turbetu nisu braća po krvi, nego braća po sudbini. Svih sedam su nepravedno stradali i pogubljeni su za one radnje za koje nisu bili odgovorni - objašnjava Čaušević.

Turbe koje danas poznajemo podigao je Sulejman-paša Skopljak, a nalazi se pored džamije Jedileri ili Sedam braće, koju je 1539. godine podigao Čohadži h. Sulejman.

- Turbe je zadužbina valije Skopljaka, koji je 1815. godine naredio da se mezarje ogradi zidom sa sedam prostora. Pored turbeta je bila i soba za turbedara, koja je kasnije prerasla u tekiju, a koja je prestala sa radom 1937. godine. Danas se u ovom kompleksu nalaze turbe i  džamija u kojoj se obavljaju sve aktivnosti kao i u drugim džamija. Nakon više od 80 godina u ovom turbetu je obnovljeno i učenje kelimei-tevhida, kada je proučena i hatma vakifima i ukopanima. - kazuje tubredar.

 I danas se ovo turbe mnogo posjećuje, a običaj je da onaj ko ga zijareti prouči Fatihu ukopanim.

- Lijepa je praksa da oni koji zijarete turbe ostave neku sadaku i, ukoliko žele, upute dovu Allahu dž.š. za murad, želju. Važno je naglasiti da se nikako dove ne upućuju onima koji su ukopani, nego Allahu dž.š. - zaključuje Čaušević.

Ljudi najčešće dolaze petkom ili uoči petka, a osim Sarajlija, zijarete ga i oni iz drugih krajeva Bosne i Hercegovine i šire. Rijetko se prođe pored turbeta, a da neko od prolaznika ne uči Fatihu sedmorici, koja su braća po nepravdi koja im je učinjena i vjeri.

(Merima Uzunalić / Preporod.info)